در این رباعی : قربانی و قربانگر یا همان صید و صیادی . عقل و قدرت ذهن ، تجاوز ذهنی ( فریب ذهن همراه با شتشویی مغزی ، القایی ذهنی ...) و مهمتر از همه لباس زیبا میباشد .
در مصرع اول : آیا جمشید فکر می کرد با داشتن جام جهان بین ( عقل نگهبان ) دیگر احتیاجی به عقول دیگر نیست ؟ یا خیر ؟ پس چرا با داشتن جام جهان نما در قصر او چنین اتفاقی میافتد ؟ !؟ .
درمصرع دوم : آیا آهو توسط فریب روباه بچه دار میشود (تجاوز ذهنی) ؟ یا خیر و از قبل حامله بوده ؟ چه ویژگی آهو دارد که سبب تجاوز روباه شده است ( لباس زیبا ) . چیزی که روباه میخواهد چیست ؟ بچه آهو میباشد .
در بیت دوم حکیم خاطر نشان میکند که صیاد روزی خودش طمع خواهد گشت . و در مصراع آخر دیدی که چگونه گور بهرام گرفت . گور در اینجا یک خطای ذهن است و همه فکر میکنند که بهرام آخر نصیب گور ( خاک ) گشت اما گور در اینجا حتماً همان گور خر است که عاقبت با فریب دادن بهرام او را به غاری میکشد و طعمه فریب خویش می سازد . پس همیشه دنیا از دو طبقه صید و صیاد شکل گرفته و عاقبت هر قربانگری روزی قربانی خواهد گشت .
به نظرم در این رباعی خیام به درستی تجاوز ذهنی را بیان میکند.
آیا تجاوز ذهنی همانند تجاوز جنسی می باشد؟ . آیا درتجاوز ذهنی مفعول روزی فاعل خواهد شد ؟ آیا میتواند در مفعولیت تام قرارگیرد .
لباس زیبا : هر ویژگی که مورد پسند و بهره برداری قربانگر باشد لباس زیبا می باشد . آیا جهالت و عدم آگاهی زیباترین لباس زیبا برای تجاوز ذهنی نمیباشد ؟ .