شماره ١١٠: اى پرفشان چون بوى گل پيرنگى از پيراهنت

غزلستان :: بيدل دهلوی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
اى پرفشان چون بوى گل پيرنگى از پيراهنت
عنقا شوم تا گرد من يابد سراغ دامنت
با صد حدوث کيف و کم از مزرع ناز قدم
يک ريشه بر شوخى نزد تخم دو عالم خرمنت
تنزيه صد شبنم حيا پرورده تشبيه تو
جان صد عرق آب بقا گل کرده لطف تنت
تجديد ناز آشفته رنگ لباس آرائيت
بى پردگى ديوانه طرح نقاب افگندنت
در وادى سوق يقين صد طور موسى آفرين
خاکسترى پروانه ئى محو چراغ ايمنت
در نوبهار لم يزل جوشيده از باغ ازل
نه آسمان گل در بغل يک برگ سبز گلشنت
دلرا بحيرت کرد خون بر عقل زد برق جنون
شور دو عالم کاف و نون يک لب بحرف آوردنت
هر جا برون جوشيده ئى خود را بخود پوشيده ئى
در نور شمعت مضمحل فانوسى پيراهنت
جوش محيط کبريا بر قطره زد آئينه ها
ما را بما کرد آشنا هنگامه ما و منت
نى عشق دانم نى هوس شوق توام سرمايه بس
ايصبح يکعالم نفس انديشه دل مسکنت
حسن حقيقت روبرو سعى فضول آئينه جو
(بيدل) چه پردازد بگو اين يافتن ناجستنت



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید