شماره ٢٨: دى مست بوده ام که ز خويشم خبر نبود

غزلستان :: امير خسرو دهلوی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
دى مست بوده ام که ز خويشم خبر نبود
من بودم و دو محرم و يارى دگر نبود
مى رفت آن سوار و بر او بود چشم من
مى شد ز سينه جان و در آنم نظر نبود
سوز دلم بديد و ز چشمش نمى نريخت
اين يار خانه سوخته را اينقدر نبود
ديوانه کرد عاشقى و بيدلى مرا
يارب، دلم که برد، کجا شد، مگر نبود؟
خوش بوده ام که با تو نگاهى نداشتم
بارى ز آب ديده ام اين درد سر نبود
دوش آمدى و معذرتى گر نکردمت
معذور دار از آنک ز خويشم خبر نبود
بر من ز روزگار بسى فتنه مى گذشت
چشمت بلا شد، ارنه به جانم خطر نبود
پيوسته روز غمزدگان تيره بود، ليک
از روزگار تيره من تيره تر نبود
خسرو ز بهر عشق گذشته چه غم خوري؟
چون رفت، گومباش، اگر بود و گر نبود



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید