شماره ٤٩: دل در هوايت، اى بت عيار، جان دهد
دل در هوايت، اى بت عيار، جان دهد
چون بلبلى که دور ز گلزار جان دهد
از رشک زلف غاليه ساى تو هر شبى
گر جان بود به نافه تاتار جان دهد
ابرو دو تا شده ست بر آن چشم پر خمار
چون مشفقى که بر سر بيمار جان دهد
اى ناخداى ترس، بران خسته رحم کن
کز شوق آن دو لعل شکربار جان دهد
دامن کشان شبى به سر کوى من برآى
تادل به زير پاى تو ايثار جان دهد
يارب تو جان به سرو سهى ده که در چمن
هر لحظه پيش آن قد و رفتار جان دهد
خسرو به غمزه تو دهد جان چنان که کس
بر دست شحنگان ستمگار جان دهد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده