شماره ٤٥٦: اى گل، صفت حسنت بر وجه حسن گويم
اى گل، صفت حسنت بر وجه حسن گويم
سر تا به قدم جاني، کفر است که تن گويم
آن ميم دهان داند از ابروى چون نونش
نى نى که غلط گفتم، من دانم و من گويم
هى هى سخن کفرست آن موى رسن گفتن
ببريده زبان بادم، گر بيش رسن گويم
زلفى که ازو آيد بويى چو دم عيسى
بس فکر خطا باشد گر مشک ختن گويم
چشمم که دو صد دريا دارد نه به هر مژگان
اين قلزم پر خون را چون نام عدن گويم
پيراهن خود گلها سازند قبا در خون
گر از رخ جانبخشت وصفى به ختن گويم
گفتى ز دهان من، خسرو، تو حديثى گوى
در وصف دهان تو من خود چه سخن گويم؟
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده