شماره ٤٨٩: لبالب کن قدح ساقى که مستم
لبالب کن قدح ساقى که مستم
به مى ده جملگى اسباب هستم
مرا کن سرخ رو از جرعه خويش
چه ميرانى که پيشت خاک بستم؟
اگر اصحاب عشرت مى پرستند
بيا ساقى که من ساقى پرستم
مرا گويند، در مستى چه ديدي؟
که مى گويى دل اندر باده بستم
تعالى الله، ازين بهتر چه باشد؟
که از ننگ وجود خود برستم
حد مستى من، اى تيغ، زن، زانک
نه من از مي، ز روى خوب مستم
مرا گويى که از کى باز مستي؟
از آن روزى که با خسرو نشستم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده