شماره ٨٠٠: گواه جبين است بر درد من

غزلستان :: امير خسرو دهلوی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
گواه جبين است بر درد من
سرشک روان بر رخ زرد من
ببخشاى بر ناله عندليب
الا، اى گل نازپرورد من
که گر هم بدين نوع باشد فراق
به کوى تو آرد صبا گرد من
که ديده ست هرگز چنين آفتي؟
کزو مى برآيد دم سرد من
فغان من از دست جور تو نيست
که از طالع مادر آورد من
من اندر خور بندگى نيستم
وز اندازه بيرون تو در خورد من
تو دردى ندارى که دردت مباد
از آن رحمتت نيست بر درد من



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید