شماره ٢٨٦: زهى صيت حسن تو عالم گرفته

غزلستان :: سیف فرغانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
زهى صيت حسن تو عالم گرفته
زبار غمت پشت جان خم گرفته
بپروانه شعله شمع رويت
چو خورشيد اطراف عالم گرفته
زانفاس عيسى عشق تو هر دم
دل مرده روحى چو مريم گرفته
دل خسته من ز نيش غم تو
جراحت بخود همچو مرهم گرفته
به شمشير غم عشق نامهربانت
مرا ريخته خون و ماتم گرفته
زسوز دل بنده و آب چشمش
ثريا حرارت ثرى نم گرفته
هم از فضله روى شوى جمالت
صبا روى گل را بشبنم گرفته
چو پوشيده جان جامه قالب آن دم
غم تو گريبان آدم گرفته
بيک چنگل جذبه شهباز عشقت
بسى مرغ چون پورادهم گرفته
ز روز و ز شب گرمدد بازگيرى
مه وخور شود هر دو با هم گرفته
عجب نبود ارتا قيامت بماند
افق را دهان صبح را دم گرفته
بشادى دل سيف فرغانى اى جان
بتو داده جان در عوض غم گرفته
سکندر ممالک بلشکر گشوده
سليمان ولايت بخاتم گرفته



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید