رباعی شماره ۲۶۳
تا تن نبری دور زمانم کشته است
آن چشمهی آب حیوانم کشته است
او نیست عجب که دشمن جانش کشت
من بوالعجبم که جان جانم کشته است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- با درد بساز چون دوای تو منم
- گوئی که مگر به باغ رز رشتهامی
- هر درویشی که در شکست خویش است
- ای دل تو بهر خیال مغرور مشو
- هرچند شکر لذت جان و جگر است
نظرات نوشته شده