رباعی شماره ۱۰۵۴
بلبل آمد به باغ و رستیم ز زاغ
آئیم به باغ با تو ای چشم و چراغ
چون سوسن و گل ز خویش بیرون آئیم
چون آب روان رویم از باغ به باغ
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- ای بنده‌ی سردی به زمستان چون زاغ
- گویند بیا به باغ کانجا لاغ است
- ای باغ خدا که پر بت و پر حوری
- در باغ شدم صبوح و گل می‌چیدم
- گفتی مگری چو ابر در فرقت باغ
نظرات نوشته شده