رباعی شماره ۱۵۲۵
هنگام اجل چو جان بپردازد تن
مانند قبای کهنه اندازد تن
تن را که ز خاکست دهد باز به خاک
وز نور قدیم خویش برسازد تن
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- طنبور چو تن تن برآرد به نوا
- عشقی که از او وجود بی‌جان میزیست
- من عاشق عشق و عشق هم عاشق من
- تا حاصل دردم سبب درمان گشت
- این طرفه که یار در دامن گنجد
نظرات نوشته شده