غزل شماره ۳۵۵

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
در این خانه كژی ای دل گهی راست
برون رو هی كه خانه خانه ماست
چو بادی تو گهی گرم و گهی سرد
رو آن جا كه نه گرما و نه سرماست
تو خواهی كه مرا مستور داری
منم روز و همیشه روز رسواست
تو میرابی كه بر جو حكم داری
به جو اندرنگنجد جان كه دریاست
تو پر و بال داری مرغ واری
به پر و بال مردان را چه پرواست
نجس در جوی ما آب زلالست
مگس بر دوغ ما بازست و عنقاست
صلا ای آفتاب لامكانی
كه ذره ذره از تابش ثریاست
بحمدالله به عشق او بجستیم
از این تنگی كه محراب و چلیپاست
دهل برگیر و در بازار می‌رو
ندا می‌كن كه یوسف خوب سیماست
دریدم پرده ناموس و سالوس
كه جان من ز جان خویش برخاست

عشقمحرابمست


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید