غزل شماره ۷۰۲

پركندگی از نفاق خیزد

پیروزی از اتفاق خیزد

تو ناز كنی و یار تو ناز

چون ناز دو شد طلاق خیزد

ور زان كه نیاز پیش آری

صد وصلت و صد عناق خیزد

از ناز شود ولایتی تنگ

در دل سفر عراق خیزد

تو خون تكبر ار نریزی

خون جوش كند خناق خیزد

رو دردی ناز را بپالا

زیرا طرب از رواق خیزد

یار آن طلبد كه ذوق یابد

زیرا طلب از مذاق خیزد

یارست نه چوب مشكن او را

چون برشكنی طراق خیزد

این بانگ طراق چوب ما را

دانیم كه از فراق خیزد

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.