غزل شماره ۱۵۰۱
منم فتنه هزاران فتنه زادم
به من بنگر كه داد فتنه دادم
ز من مگریز زیرا درفتادی
بگو الحمدلله درفتادم
عجب چیزی است عشق و من عجبتر
تو گویی عشق را خود من نهادم
بیا گر من منم خونم بریزید
كه تا خود من نمردم من نزادم
نگویم سر تو كان غمز باشد
ولی ناگفته بندی برگشادم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- ای دل ز شاه حوران یا قبله صبوران
- گفتم دوش عشق را ای تو قرین و یار من
- آن دلبر من آمد بر من
- عید نمای عید را ای تو هلال عید من
- بویی همیآید مرا مانا كه باشد یار من
نظرات نوشته شده