غزل شماره ۱۵۶۸

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
ای جان لطیف و ای جهانم
از خواب گرانت برجهانم
بی‌شرم و حیا كنم تقاضا
دانی كه غریم بی‌امانم
گر بر دل تو غبار بینم
از اشك خودش فرونشانم
ای گلبن جان برای مجلس
بگرفته امت كه گل فشانم
یك بوسه بده كه اندر این راه
من باج عقیق می ستانم
بسیار شب است كاندر این دشت
من از پی باج راهبانم
شب نعره زنم چو پاسبانان
چون طالب باج كاروانم
همخانه گریخت از نفیرم
همسایه گریست از فغانم

امانبوسهجهانخوابسایهغبار


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید