شماره ١٢٨: مطربى خواهم که مست از نغمه سازم کند
مطربى خواهم که مست از نغمه سازم کند
هر قدر کز خويش افتم دور آوازم کند
فکر آغاز و غم انجام تا کي، مى کجاست؟
تا دمى آسوده از انجام و آغازم کند
در دل آيينه تاريک من خورشيدهاست
چشم مى بازد سبکدستى که پردازم کند
بوى گل را غنچه نتواند نهان در پرده داشت
آسمان کى مى تواند منع پروازم کند؟
جوش دريا کم نمى گردد ز سرپوش حباب
مهر خاموشى چه با اشک سبکتازم کند؟
در لباس زنگ آزادم زصد ناديدنى
روى آسايش نبيند هر که پردازم کند!
سالها شد چون شرر در سينه مى دزدم نفس
تا مگر آن سنگدل با خويش همرازم کند
رتبه افکار من صائب ز شعرى بگذرد
گر به تحسين شاه دريادل سرافرازم کند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده