شماره ٦٤٧: زدل زنگ ملال از باده احمر نمى خيزد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش چهارم

افزودن به مورد علاقه ها
زدل زنگ ملال از باده احمر نمى خيزد
به آب بحر از عنبر سياهى بر نمى خيزد
ندارد زلف او ديوانه اى هموارتر از من
که از زنجير من آواز چون جوهر نمى خيزد
زبان آتشين را چرب نرمى مى کند کوته
چراغى را که روغن کشت دودش بر نمى خيزد
محال است اين که گردد بى غريبى پختگى حاصل
به جوش آب دريا خامى از عنبر نمى خيزد
در اميدوارى آنچنان مسدود شد صائب
که از آيينه زنگ از سعى خاکستر نمى خيزد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید