رباعی شماره ۲۶۷
تا مهر نگار باوفایم بگرفت
من بودم و او چو کیمیایم بگرفت
او را به هزار دست جویان گشتم
او دست دراز کرد و پایم بگرفت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- دل رفت و سر راه دل استان بگرفت
- گر جمله‌ی آفاق همه غم بگرفت
- حسنت که همه جهان فسونش بگرفت
- گفتم به طبیب داروئی فرمائی
- امشب ساقی به مشک می گردان کرد
نظرات نوشته شده