رباعی شماره ۱۶۵۵
آن خوش باشد که صاحب تمییزی
بی‌آنکه بگویند و بگوید چیزی
بی‌گفت و تقاضا برسد مهمانرا
ترونده‌ی خوش ز صاحب پالیزی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- بر جان و دل و دیده سواری همه خوش
- در عشق هر آن که برگزیند چیزی
- آن دم که حق بنده‌گزاری همه خوش
- دل رفت بر کسیکه بیماش خوش است
- دلدار به زیر لب بخواند چیزی
نظرات نوشته شده