رباعی شماره ۱۸۸۴
رفتم به طبیب گفتم ای بینائی
افتاده‌ی عشق را چه می‌فرمایی
ترک صفت و محو وجودم فرمود
یعنی که ز هر چه هست بیرون آئی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- مستم ز می عشق خراب افتاده
- آنی که بر دلشدگان دیر آئی
- در راه یگانگی چه طاعت چه گناه
- در زهد اگر موسی و هارون آئی
- آن یار که از طبیب دل برباید
نظرات نوشته شده