رباعی شماره ۵۰۶
آن یار که از طبیب دل برباید
او را دارو طبیب چون فرمایند
یک ذره ز حسن خویش اگر بنماید
والله که طبیب را طبیبی باید
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- ای آنکه طبیب دردهای مائی
- شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید
- رفتم به طبیب گفتم ای بینائی
- گفتم به طبیب داروئی فرمائی
- این سینه‌ی پرمشغله از مکتب اوست
نظرات نوشته شده