غزل شماره ۱۶۱۴
بزن آن پرده دوشین كه من امروز خموشم
ز تف آتش عشقت من دلسوز خموشم
منم آن باز كه مستم ز كله بسته شدستم
ز كله چشم فرازم ز كله دوز خموشم
ز نگار خوش پنهان ز یكی آتش پنهان
چو دل افروخته گشتم ز دلفروز خموشم
چو بدیدم كه دهانم شد غماز نهانم
سخن فاش چه گویم كه ز مرموز خموشم
به ره عشق خیالش چو قلاووز من آمد
ز رهش گویم لیكن ز قلاووز خموشم
ز غم افروخته گشتم به غم آموخته گشتم
ز غم ار ناله برآرم ز غم آموز خموشم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- بیا كز غیر تو بیزار گشتم
- بیا كز عشق تو دیوانه گشتم
- چو یكی ساغر مردی ز خم یار برآرم
- چو غلام آفتابم هم از آفتاب گویم
- ز یكی پسته دهانی صنمی بسته دهانم
نظرات نوشته شده