رباعی شماره ۴۳۵
هر چند به حلم یار ما جورکش است
لیکن زاری عاشقان نیز خوش است
جان عاشق چون گلستان میخندد
تن میلفرزد چو برگ گوئی تبش است
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- دل رفت بر کسیکه بیماش خوش است
- دور است ز تو نظر بهانه اینست
- روزی ترش است و دیده‌ی ابرتر است
- سرسبز بود خاک که آتش یار است
- یاری که غمش دوای هر بیمار است
نظرات نوشته شده