رباعی شماره ۱۵۱۵
من کی خندم تات نبینم خندان
جان بنده‌ی آن خنده‌ی بیکام و دهان
افسوس که خنده‌ی ترا می‌بینند
و آن خنده‌ی تو ز چشم خلقان پنهان
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- جانم ز طرب چون شکر انباشته‌ای
- فصلیست چو وصل دوست فرخنده شده
- ای جان جهان جان و جهان بنده‌ی تو
- چشمان خمار و روی رخشان داری
- عشق تو سلامت ز جهان می‌ببرد
نظرات نوشته شده