رباعی شماره ۱۷۵۰
ای گل تو ز لطف گلستان می‌خندی
یا از دم عشق بلبلان می‌خندی
یا در رخ معشوق نهان می‌خندی
چیزیت بدو ماند از آن می‌خندی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- صد روز دراز گر به هم پیوندی
- با خنده‌ی بر بسته چرا خرسندی
- تو می‌خندی بهانه‌ای یافته‌ای
- دل از می عشق مست می‌پنداری
- خورشید که در خانه بقا می نکند
نظرات نوشته شده