غزل شماره ۲۶۴۰

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
مگریز ز آتش كه چنین خام بمانی
گر بجهی از این حلقه در آن دام بمانی
مگریز ز یاران تو چو باران و مكش سر
گر سر كشی سرگشته ایام بمانی
با دوست وفا كن كه وفا وام الست است
ترسم كه بمیری و در این وام بمانی
بگرفت تو را تاسه و حال تو چنان است
كز عجز تو در تاسه حمام بمانی
می‌ترسی از این سر كه تو داری و از این خو
كان سر تو به رنجوری سرسام بمانی
با ما تو یكی كن سر زیرا سر وقت است
تا همچو سران شاد سرانجام بمانی

آتشجامحلقهدوستوفایاران


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید