غزل شماره ۲۷۵۶
ای وصل تو اصل شادمانی
كان صورت‌هاست وین معانی
یك لحظه مبر ز بنده كه نیست
بی آب سفینه را روانی
من مصحف باطلم ولیكن
تصحیح شوم چو تو بخوانی
یك یوسف بی‌كس است و صد گرگ
اما برهد چو تو شبانی
هر بار بپرسیم كه چونی
با اشكم و روی زعفرانی
این هر دو نشان برای عام است
پیشت چه نشان چه بی‌نشانی
ناگفته حدیث بشنوی تو
ننوشته قباله را بخوانی
بی خواب تو واقعه نمایی
بی آب سفینه‌ها برانی
خاموش ثنا و لابه كم كن
كز غیب رسید لن ترانی
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
اشعار مرتبط
- بتا گر مرا تو ببینی ندانی
- دلا گر مرا تو ببینی ندانی
- هله پاسبان منزل تو چگونه پاسبانی
- ای آنك تو شاه مطربانی
- تو كیی در این ضمیرم كه فزونتر از جهانی
نظرات نوشته شده
- پرستو در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۴۰۱ نوشته
- خیلی قشنگه