غزل شماره ۲۷۵۶

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
ای وصل تو اصل شادمانی
كان صورت‌هاست وین معانی
یك لحظه مبر ز بنده كه نیست
بی آب سفینه را روانی
من مصحف باطلم ولیكن
تصحیح شوم چو تو بخوانی
یك یوسف بی‌كس است و صد گرگ
اما برهد چو تو شبانی
هر بار بپرسیم كه چونی
با اشكم و روی زعفرانی
این هر دو نشان برای عام است
پیشت چه نشان چه بی‌نشانی
ناگفته حدیث بشنوی تو
ننوشته قباله را بخوانی
بی خواب تو واقعه نمایی
بی آب سفینه‌ها برانی
خاموش ثنا و لابه كم كن
كز غیب رسید لن ترانی

باطلحدیثخوابشبانلابهوصل


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید