غزل شماره ۷۹۴

هر كی از حلقه ما جای دگر بگریزد

همچنان باشد كز سمع و بصر بگریزد

زان خورد خون جگر عاشق زیرا شیر است

شیردل كی بود آن كو ز جگر بگریزد

دل چو طوطی بود و جور دلارام شكر

طوطیی دید كسی كو ز شكر بگریزد

پشه باشد كه به هر باد مخالف برود

دزد شب باشد كز نور قمر بگریزد

هر سری را كه خدا خیره و كالیوه كند

صدر جنت بهلد سوی سقر بگریزد

و آنك واقف بود از مرگ سوی مرگ گریخت

سوی ملك ابد و تاج و كمر بگریزد

چون قضا گفت فلانی به سفر خواهد مرد

آن كس از بیم اجل سوی سفر بگریزد

بس كن و صید مكن آنك نیرزد به شكار

كه خیال شب و شب هم ز سحر بگریزد

اشعار مرتبط

نظرات نوشته شده

اولین نفر برای نظر دادن باشید و نظرتان را در مورد این شعر از طریق فرم زیر ارسال کنید.