غزلستان
فال حافظ
جستجو
پربینندهترینها
ورود
مشاهده در یوتیوب
برای دریافت فال حافظ عضو کانال یوتیوب ما شوید
غزل شماره ۴۲۷
غزلستان
::
سعدی شیرازی
::
غزلیات
افزودن به مورد علاقه ها
من از این جا به ملامت نروم
که من این جا به امیدی گروم
گر به عقلم سخنی می گویند
بیم آنست که دیوانه شوم
گوش دل رفته به آواز سماع
نتوانم که نصیحت شنوم
همه گو باد ببر خرمن عمر
دو جهان بی تو نیرزد دو جوم
دوستان عیب و ملامت مکنید
کان چه خود کاشته باشم دروم
من بیچاره گردن به کمند
چه کنم گر به رکابش نروم
سعدیا گفت به خوابم بینی
بی وفا یارم اگر می غنوم
امید
جهان
خرمن
خواب
دوست
دیوانه
سخن
سعدی
عقل
قلم
ملامت
نصیحت
وفا
گردن
قبلی
بعدی
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل
اشعار مرتبط
چون من به نفس خویشتن این کار می کنم
من بی مایه که باشم که خریدار تو باشم
بخت آیینه ندارم که در او می نگری
آن نه رویست که من وصف جمالش دانم
من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم
نظرات نوشته شده
خانم رنجبر در تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۹۹ نوشته
سلام اصلا معنی نداره این شعر رو خالی گذاشتین کهچی بشه لطفا معنی رو بزارین بعد از ما هجای و وزن شعر رو هم میخوان مییاییم از گوگل بزنیم اینو میاره
رنجبر در تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۹۹ نوشته
خیلی مزخرفه واقعا واستونمتاسفم
نظر بدهید
نظر:
ارسال کننده:
ارسال