غزل شماره ۷۱۹
غزلستان ::
مولوی ::
دیوان شمس - غزلیات
ای اهل صبوح در چه كارید
شب میگذرد روا مدارید
ماننده آفتاب رخشان
از جام صبوح سر برآرید
ای شب شمران اگر شمارست
باری شب زلف او شمارید
زخمی كه زدست وانمایید
گر پنجه شیر را شكارید
در خواب شوید ای ملولان
وین خلوت را به ما سپارید
میآید آن نگار امشب
چون منتظران آن نگارید
زان روی كه شمس دین تبریز
داند كه شما در انتظارید
اشعار مرتبط
نظرات نوشته شده