غزل شماره ۱۹۲۷

غزلستان :: مولوی :: دیوان شمس - غزلیات
مشاهده برنامه «دیوان شمس» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
وقت آمد توبه را شكستن
وز دام هزار توبه جستن
دست دل و جان‌ها گشادن
دست غم را ز پس ببستن
معشوقه روح را بدیدن
لعل لب او به بوسه خستن
در آب حیات غسل كردن
در وی تن خویش را بشستن
برخاست قیامت وصالش
تا كی به امید درنشستن
گر بسكلد آن نگار بنگر
صد پیوست است در آن سكستن
مخدومی شمس دین تبریز
ای جان تو رمیده‌ای ز بستن

امیدبوسهتبریزتوبهحیاتشوقلعلمعشوقنگاروصال


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید