غزل شماره ۲۷۷۳
غزلستان ::
مولوی ::
دیوان شمس - غزلیات
با یار بساز تا توانی
تا بیكس و مبتلا نمانی
بر آب حیات راه یابی
گر سر موافقت بدانی
با سایه یار رو یكی شو
منمای ز خویشتن نشانی
گر رطل گران دهند دركش
ای جان بگذار این گرانی
ای دل مپذیر بیش صورت
میباش چو آب در روانی
پذرفتن صورت از جمادی است
مفسر اگر از رحیق جانی
در مجلس دل درآ كه آن جا
عیش است و حریف آسمانی
اشعار مرتبط
نظرات نوشته شده