غزل شماره ۵۵۷

غزلستان :: سعدی شیرازی :: غزلیات
مشاهده برنامه «سعدی نامه» در فروشگاه اپل


افزودن به مورد علاقه ها
هرگز این صورت کند صورتگری
یا چنین شاهد بود در کشوری
سرورفتاری صنوبرقامتی
ماه رخساری ملایک منظری
می رود وز خویشتن بینی که هست
در نمی آید به چشمش دیگری
صد هزارش دست خاطر در رکاب
پادشاهی می رود با لشکری
عارضش باغی دهانش غنچه ای
بل بهشتی در میانش کوثری
ماه رویا مهربانی پیشه کن
خوبرویی را بباید زیوری
بی تو در هر گوشه پایی در گلست
وز تو در هر خانه دستی بر سری
چون همایم سایه ای بر سر فکن
تا در اقبالت شوم نیک اختری
در خداوندی چه نقصان آیدش
گر خداوندی بپرسد چاکری
مصلحت بودی شکایت گفتنم
گر به غیر از خصم بودی داوری
سعدیا داروی تلخ از دست دوست
به که شیرینی ز دست دیگری
خاکی از مردم بماند در جهان
وز وجود عاشقان خاکستری

اختراقبالبهشتجهانخاکخدادهاندوستسایهسرورسعدیشاهدشیرینصنوبرعاشقغنچهلشکرمصلحتچشم


مشاهده برنامه در فروشگاه اپل


اشعار مرتبط



نظرات نوشته شده



نظر بدهید