«پیغام» در غزلستان
- حافظ شیرازی
- «پیغام» در غزلیات حافظ شیرازی
- مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست - حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند - اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی
وان گه به یک پیمانه می با من وفاداری کند - رباب و چنگ به بانگ بلند می گویند
که گوش هوش به پیغام اهل راز کنید - تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش - رقیبان غافل و ما را از آن چشم و جبین هر دم
هزاران گونه پیغام است و حاجب در میان ابرو - ز من به حضرت آصف که می برد پیغام
که یاد گیر دو مصرع ز من به نظم دری - یار من چون بخرامد به تماشای چمن
برسانش ز من ای پیک صبا پیغامی - سعدی شیرازی
- «پیغام» در غزلیات سعدی شیرازی
- زین تنگنای خلوتم خاطر به صحرا می کشد
کز بوستان باد سحر خوش می دهد پیغام را - از هر چه می رود سخن دوست خوشترست
پیغام آشنا نفس روح پرورست - به خشم رفته ما را که می برد پیغام
بیا که ما سپر انداختیم اگر جنگست - ای بوی آشنایی دانستم از کجایی
پیغام وصل جانان پیوند روح دارد - باشد که خود به رحمت یاد آورند ما را
ور نه کدام قاصد پیغام ما گذارد - مرا به گوش تو باید حکایت از لب خویش
دریغ باشد پیغام ما به دست رسول - مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام
تو مستریح و به افسوس می رود ایام - ای باد بامدادی خوش می روی به شادی
پیوند روح کردی پیغام دوست دادی - ای مرغ اگر پری به سر کوی آن صنم
پیغام دوستان برسانی بدان پری - ای باد صبح بستان پیغام وصل جانان
می رو که خوش نسیمی می دم که خوش عبیری - باشد که تو خود روزی از ما خبری پرسی
ور نه که برد هیهات از ما به تو پیغامی - با بلبلان سوخته بال ضمیر من
پیغام آن دو طوطی شکرفشان بگوی - مولوی
- «پیغام» در دیوان شمس - غزلیات مولوی
- ای باد بیآرام ما با گل بگو پیغام ما
كای گل گریز اندر شكر چون گشتی از گلشن جدا - بهار آمد بهار آمد سلام آورد مستان را
از آن پیغامبر خوبان پیام آورد مستان را - پیغام ز نفخ صور داری
بگشای لب پیمبری را - روی تو پیغامبر خوبی و حسن ایزدست
جان به تو ایمان نیارد با چنین برهان چرا - دوش من پیغام كردم سوی تو استاره را
گفتمش خدمت رسان از من تو آن مه پاره را - آن كه در حبسش از او پیغام پنهانی رسید
مست آن باشد نخواهد وعده اطلاق را - عود خلقانند این پیغامبران
تا رسدشان بوی علام الغیوب - ای عشق تویی كلی هم تاجی و هم غلی
هم دعوت پیغامبر هم ده دلی امت - مرا عقل صد بار پیغام داد
خمش كن كه فخرست آن ننگ نیست - شبی گفتی به دلداری شبت را روز گردانم
چو سنگ آسیا جانم بر آن پیغام میگردد - این دو پیغام مخالف در جهان
از یكی دلبر روایت میكند - آن ماه كو ز خوبی بر جمله میدواند
ای عاشقان شما را پیغام میرساند - در دل عشاق چه آتش فكند
جانب اسرار چه پیغام داد - وگر ز عشق تو سردفتر غرض ماییم
هزار دفتر و پیغام و گفت و گوش چه بود - درده می پیغامبری تا خر نماند در خری
خر را بروید در زمان از باده عیسی دو پر - كه از تبریز پیغامی فرستی
كه اینست لابه ما اندر اسحار - بشنو خبر صادق از گفته پیغامبر
اندر صفت ممن الممن كالمزهر - اسیر درد و حسرت را بده پیغام لاتأسوا
قتول عشق حسنت را از این مقتل به قاتل كش - نشنوم من هیچ جز پیغام او
هر چه خواهی گفت گو اسرار باش - گوهر چشم و دل رسول حقست
حلقه گوش ساز پیغامش - كه تا پیغام آن یوسف بدین یعقوب عشق آید
یبرد ذاك و البستان و الفردوس یستنعش - به خاك پای تو هر دم همیكنند پیغام
هزار چشم كه ای توتیا سلام علیك - هر روز نو جامی دهد تسكین و آرامی دهد
هر روز پیغامی دهد این عشق چون پیغامبرم - آن جوز بیمغزی بود كو پوست بگزیده بود
او ذوق كی دیده بود از لوزی پیغامبرم - منم استون آن مسجد كه مسند ساخت پیغامبر
چو او مسند دگر سازد ز درد هجر نالانم - خوش خسپ تنا در این زمین كه من
پیغام تو سوی آسمان بردم - هر سحر پیغام آن پیغامبر خوبان رسد
كالصلا بیچارگان ما عاشقان را چارهایم - خبر رشك تو می آرد اشك تر من
نه به تقلید بل از دیده دهد پیغامم - پیرو پیغامبران بودم به جان
من ز تهدید خسان نگریختم - سماع چیست ز پنهانیان دل پیغام
دل غریب بیابد ز نامه شان آرام - نظاره كن كز بام او هر لحظهای پیغام او
از روزن دل می رسد در جان آتشخوار من - چون یوسف پیغامبری آیی كه خواهم مشتری
تا آتشی اندرزنی در مصر و در بازار من - سردفتر هر سروری برهان هر پیغامبری
هم حاكمی هم داوری هم چاره ناچار من - چو ابریشم شوی آید و ریشم تاب وحی او
تو را گوید بریس اكنون بدم پیغام مستحسن - چو پیغامبر بگفت الصوم جنه پس بگیر آن را
به پیش نفس تیرانداز زنهار این سپر مفكن - چو تلقین گفت پیغامبر شهیدان ره حق را
تو هم مر كشته خود را بیا برخوان یكی تلقین - پیغامبر بیماران نافعتری از باران
در خمره چه داری گفت داروی دل غمگین - بشنو تو ز پیغامبر فرمود كه سیم و زر
از صدقه نشد كمتر هاده چه به درویشان - نیست بازی كشش جزو به اصل كل خویش
چند پیغامبر بگریست پی حب وطن - فی جیدها ببست خدا حبل من مسد
زیرا نداشت گوش به پیغام مستبین - ای روی خوشت دین و دل من
ای بوی خوشت پیغامبر من - از جام رحیق او مست است عشیق او
پیغام عقیق او ای گوهر كان برگو - قصه كن در گوش ما گر دیگران محرم نیند
با دل پرخون ما پیغام دلداری بگو - چونك رضوان بهشتی تو صلایی درده
چونك پیغامبر عشقی هله پیغام بگو - منتظر بنشستهام تا دررسد
از پی جان خواستن پیغام تو - شاد آمدی شاد آمدی جادو و استاد آمدی
چون هدهد پیغامبری از پیش عنقا آمده - این نیم شبان كیست چو مهتاب رسیده
پیغامبر عشق است ز محراب رسیده - چو پر كردند گوش ما ز پیغام
توشان صد چشم بخت شاه بین ده - پیغام دل است این دو سه حرف
بشنو سخن شكسته بسته - پیغام زاهدان را كمد بلای توبه
با آن جمال و خوبی آخر چه جای توبه - یكی پرزهر افسونی فروخواند به گوش تو
ز صحن سینه پرغم دهد پیغام بیماری - هر آن چشمی كه گریان است در عشق دلارامی
بشارت آیدش روزی ز وصل او به پیغامی - پیغام و سلام ما ای باد بگو با دل
با این همه بیبرگی داوودنوا چونی - حال ما بنگر ببر پیغام ما
چون به پیش تخت سلطان میروی - از غیرت الهی در عرش حیرت افتد
زیرا ز غیرت آمد پیغام لن ترانی - پیغام كیقبادش جمله بشد ز یادش
كو دانش رسولی تا محفل اندرآیی - شه جست یك رسولی تا آن طرف فرستد
تا آن طرف رساند پیغام كدخدایی - شه هم قبول كردش گفتا تو بر بدان جا
پیغام ما ازیرا طوطی خوش نوایی - چگونه مست نگردی ز لطف آن شاهی
كه او خراب كند عالمی به پیغامی - گهی فراق نمایی و چاره آموزی
گهی رسول فرستی و جان پیغامی - «پیغام» در دیوان شمس - رباعیات مولوی
- فردوسی
- «پیغام» در شاهنامه فردوسی
- چه پیغام داری چه فرمان دهی
فرستادهای گر گرامی رهی - چو بشنید پیغام شاه بزرگ
زمین را ببوسید سام سترگ - چو بشنید پیغام سنجه نهفت
بر دیو پیغام شه بازگفت - چو پیغام بشنید و نامه بخواند
دژم گشت و اندر شگفتی بماند - چو پیغام بشنید و نامه بخواند
ز کردار خود در شگفتی بماند - بشد طوس و پیغام کاووس برد
شنیده سخن پیش او برشمرد - پسند آمدش سخت بگشاد روی
نگه کرد و بشنید پیغام اوی - چو بنشست با شاه پیغام داد
سراسر سخنها بدو کرد یاد - یکی راز پیغام دارد به من
که ایمن به دویست از انجمن - پیام سپهدار توران بداد
سیاوش ز پیغام او گشت شاد - چو پیغام گرسیوز او را بگفت
سیاوش غمی گشت و اندر نهفت - فرستاده گیوست پیغام من
به دستوری نامدار انجمن - و دیگر که پیغام شاه آمدست
بفرمان جنگم سپاه آمدست - بران گونه بنواخت او را به بزم
تو گفتی که نشنید پیغام رزم - به قیصر ز لهراسپ پیغام داد
که گر دادگر سر نه پیچد ز داد - گزارید پیغام فرخش را
ازو گوش دارید پاسخش را - چنین بود پیغام کز یک خدای
بخواهم که او باشدم رهنمای - بروبر بخواندند پس نامه را
چو پیغام آن شاه خودکامه را - فرستاده برگشت و آمد چو باد
به فغفور پیغام قیصر بداد - چو طینوش بشنید پیغام اوی
برآورد ازان آرزو کام اوی - چو بشنید پیغام او سوفراز
بیاورد لشکر به پردهسرای - نهادند سر پیش او بر زمین
بدادند پیغام خاقان چین - ز پیغام هرچش به دل بود نیز
به گفتار بر نامه بفزود نیز - بیاورد پیغام هندی ز رای
که تا چرخ باشد تو بادی به جای - همان تخت شطرنج و پیغام رای
شنیدیم و پیغامش امد بجای - فرستاده چون پیش طلخند شد
به پیغام شاه از در پند شد - یکی سوی طلخند پیغام کرد
زبان را زگو پر ز دشنام کرد - که یک بار نزدیک دانا گذار
ببر زود پیغام و پاسخ بیار - شب تیره و روز پیدا نبود
بدان سان که پیغام خسرو شنود - ازان پس فرستاده را گفت شاه
که پیغام بگزار و پاسخ بخواه - ز پیغام اوشد دلش پرشکن
پراندیشه شد مغزش از خویشتن - دل موبد از درد پیغام اوی
غمی گشت زان جای و آرام اوی - که پیغام دارم ز شاه جهان
بگویم شنیده به پیش مهان - مگر بندگی را پسند آیمت
به پیغام او سودمند آیمت - مرا بیم جانست اگر نیز شاه
فرستد به پیغام نزد سپاه - چنین بود پیغام نزد سپاه
که از پیش بودی مرا نیک خواه - چو پیغام خسرو شنید آن سپاه
شد از بیم رخسار ایشان سیاه - چو بشنید پیغام او این دو مرد
برفتند دلها پر از داغ و درد - چنین داد پاسخ که فرخ قباد
به خسرو مرا چند پیغام داد - چو اشتاد و خراد به رزین گو
شنیدند پیغام آن پیش رو - یکایک بدادند پیغام شاه
به شیروی بیمغز و بیدستگاه - برآشفت شیرین ز پیغام او
وزان پرگنه زشت دشنام او